Litwa 2011: Dzień 0 w 24 sekundy

Już po pierwszym niepełnym dniu pobytu na EuroBaskecie przekonałem się, że tematów do pisania jest tyle, iż mogłaby powstać książka. Jak to wszystko ogarnąć? Postanowiłem wrzucać luźne informacje, uwagi, spostrzeżenia w punktach. 24 punktach.

1. Poniewież ma ewidentne problemy z bazą noclegową. Największy obiekt w mieście, hotel Romantic, nie jest zbytnio przystosowany do przyjmowania koszykarzy. W kuluarach mówi się, że w dwójce jest tak ciasno, iż gdy jeden stoi, to drugi musi siedzieć. PZKosz miał inny problem: dostał za małą liczbę pokojów, więc wynajął mieszkanie naprzeciwko hotelu za gigantyczną kwotę. Cztery pokoje z kuchnią wyglądały ponoć na opuszczone w pośpiechu tuż przed EuroBasketem. Perspetywa zarobku 500 euro dziennie była wielka.
2. Skoro hoteli nie ma zbyt dużo, to właściciele tych istniejących zdzieraja z gości. W naszym pokój czteroosobowy w nocy z 29 na 30 sierpnia (czyli przed turniejem) kosztowała 15 euro, dzień póżniej - 155!
3. Nieprzypadkowo Litwa gra tutaj: usłyszeliśmy dzisiaj, że jednym z powodów był właśnie... brak hoteli, co zapewni gospodarzom dużą liczbę kibiców, a rywalom - małą. Ciekawe podejście, ciekawe na ile prawdziwe... Poza tym Polska miała grać w Olicie (bo blisko granicy), ale FIBA nie pozwoliła.
4. Treningi drużyn odbywają się w głównej hali oraz w mniejszej treningowej, która jest bardzo stara i w środku wygląda jak pół obiektu w Ostrowie Wielkopolskim. A w hallu ma dwa rzędy krzeseł kinowych.
5. Nie wiadomo jak na obiekcie meczowym, ale na treningowym obręcze nam sprzyjają: Dardan Berisha miał skuteczność 2/4 z połowy. Szkoda, że nie oglądał tego Jose Manuel Calderon, który wcześniej przyznał, że Polaków zna, ale akurat o Berishy to nie słyszał.
6. Pau Gasol ponoć zrobił wielkie oczy, gdy zobaczył w hali Thomasa Kelatiego, znanego mu z treningów w Los Angeles Lakers. Dopiero potem Kelati wytłumaczył mu, że ma żonę Polkę itd itp. Jeśli tak wyglądał scouting hiszpańskiej drużyny to szanse rosną.
7. Scouting leży też w mediach: ACB.com podaje, że Piotr Szczotka to "dwójka", która z konieczności zagra "na trójce". A np. o Łukaszu Wiśniewskim w translate.google.com czytamy: "No Andrew, gracz z Efes (dawniej Maccabi), ale Łukasz, reżyser gry, które pomogą kilka minut. Więcej dyrektor strzelcem, atakuje obręcz z odwagą."
8. Wśród hiszpańskich żurnalistów pojawiła się znana z wizyty w Polsce lekko zmaskulinizowana w budowie ciała długowłosa piękność wzbudzając zaciekawienie całej polskiej delegacji wliczając w to dziennikarzy, zawodników i oficera prasowego.
9. Autobus do Poniewieży to 9 godzin drogi z Warszawy i 35 złotych. Nie jest zły, ale postraszyliśmy Thomasa Kelatiego, że będzie tak wracał, jeśli przegramy pięć spotkań. Stwierdził, że w tej sytuacji jedno wygrają. Uff...
10. A propos Poniewieży albo Poniewieża to no właśnie - do tej pory nie mam 100-procentowej pewności, która wersja jest prawidłowa. Słowniki nie interesują się tym miastem, najbardziej szanowane postaci polskiego basketu upierają się za "tą Poniewieżą", ale np. wikipedia pisze o "tym Poniewieżu".
11. Na szczęście w obsłudze centrum prasowego jest świetnie mówiacy po polsku Litwin z Wilna, który powinien posłużyc jutro jako wyrocznia. Możecie go dorwać na Twitterze.
12. Opiekunem biało-czerwonych też jest polskojęzyczny młody Litwin, który skończył u nas podstawówkę i liceum.
13. Polskich kibiców do tej pory nie zauważono. No dobra, jednego spotkaliśmy. Chyba ostatnio był na Filipinach.
14. W tej sytuacji pozostało nam podtrzymywanie wieloletniej znajomości z oficerem prasowym polskiej kadry, który na razie spisuje się świetnie. Ale trzeba przyznać, że nie ma dużo pracy - tylko czterech dziennikarzy z Polski, znikome zainteresowanie mediów zagranicznych. Żaden z Hiszpanów nie pofatygował się na polski wieczorny trening. Cała robota oficera to przepędzenie jednego litewskiego kamerzysty.
15. Telewizja litewska zaskoczyła nas wywiadem z człowiekiem podpisany jako Dirkas Nowitzkas. W kolejnym materiale, już nie sportowym, rozbawiła nas natomiast pani nazwiskiem Mażpyte.
16. Gruzja gra jutro o 15.30, a jej naturalizowany Amerykanin o 2 w nocy ciągle nadaje na Twitterze o jeansach. Nasi już dawno zniknęli z czata na Facebooku i innych "społeczniaków".
17. Kilka słów o samym gospodarzu grupy A - centrum rozrywkowego nie widzieliśmy (mam nadzieję, że dlatego, iż szliśmy na skróty na halę), a miasto sprawia ponure wrażenie. Mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że Ostrów Wlkp. przy nim to jak Warszawa przy Rzeszowie. Momentami można było mieć wrażenie, że Poniewież to trochę większy Pleszew...
18. Propaganda EuroBasketu działa jednak świetnie: w mieście widać np. kosze na śmieci przerobione na kosza do kosza, wszechobecne małe litewskie flagi w samochodach oraz logo turnieju wepchnięte na rozmaite produkty od wody przez piwo po koszulki.
19. Ponoć można dostać także pizzę w kształcie głowy Simasa Jasaitisa oraz pierniki z lukrem stylizowanym na fryzurę Lavrinovicia, ale nie mieliśmy czasu szukać będą w sklepie trzy minuty przed zamknięciem.
20. Ales Pipan umie już sporo słów po polsku, a wita się na zmianę "cześć" i "dzień dobry".
21. Poniewież to jedyne na Litwie miasto, w którym z koszykówką konkuruje kolarstwo. Już w drodze widzieliśmy sporo ścieżek rowerowych, a wymiarowy tor w hali nieprzypadkowo się tam znalazł. To tutaj trenują lub trenowały multimedalistki mistrzostw świata Edita Pučinskaitė, Vilija Sereikaite i Simone Krupeckaite. Ta ostatnia brała udział w kampanii promującej Poniewież jako miasto sportu wraz z m.in. Arvydasem Sabonisem.
22. Najwyższym zawodnikiem turnieju będzie Serb Boban Marjanović (222 cm). Adam Łapeta jest trzeci (217 cm). Wyprzedza go jeszcze Kosta Perović (218 cm).
23. Wszystko można powiedzieć o polskiej kadrze, ale na pewno nie to, że jest w niej kiepska atmosfera.
24. Jest 1:43, a ja nie śpię w zasadzie od 22 godzin i od 5 minut myślę nad 24. punktem. Pal licho, przeliczyłem się z możliwości, tym razem będzie nim dobranoc!